Het is een raar land, prachtige natuur, heerlijk weer, maar sommige dingen, daar moeten we toch een beetje aan wennen. Een paar voorbeelden. Alles gaat hier per week, elke week salaris, elke week de huur betalen, elke weer kinderopvang betalen. Je blijft aan de gang. En de electriciteit, er komt elke maand(!) een meteropnemer en dan betaal je wat je gebruikt hebt. Men klaagt dat de benzine hier zo onbetaalbaar is (80 eurocent). En de solidariteit, sociale zekerheid is hier ver te zoeken. De meeste mensen krijgen gewoon geen of bijna geen salaris als ze ziek zijn, en kunnen dan dus echt in financiele problemen komen, zoiets als wao, aow, ww etc bestaat hier nog maar nauwelijks. Ik vermoed dat het ziekteverzuim hier veel lager ligt dan in Nederland. 

Verder  was ik erg verbaasd over de omvang van de mensen, overgewicht is hier echt een enorm probleem, er zijn echt mensen die gewoon niet meer in een normale stoel passen. Maar in de winkels wordt ook als in enorme verpakkingen verkocht, groente en fruit is hartstikke duur terwijl vlees helemaal niet duur is. Dus gezond eten wordt ook niet echt bevorderd op deze manier.En voor de mensen die zich afvragen wat wij hier nu zoal eten. De kaas wordt natuurlijk erg gemist, ze hebben hier wel tasty cheese en dat moet dan een soort cheddar voorstellen, maar dat haalt het toch niet bij een lekker stuk oude hollandse kaas. De jongens zijn heel blij dat ze het fenomeen leverworst hier wel kennen. Alleen vroeg Luuk laatst waar de hagelslag was gebleven, tja, wat zeg je dan. Het brood bij de bakker is nog best wel lekker maar wel een beetje klef, dus inmiddels wordt al het brood bij ons geroosterd. De BBQ wordt ook veel gebruikt, het is toch wel erg makkelijk, zo’n gas BBQ. Vooral Koen vindt de BBQ geweldig, het ziet er niet uit, zo’n klein mannetje wat op een lamskoteletje of maiskolf aan kluiven is. En inmiddels kan ook Luuk de garnalen waarderen. Dat heeft een nadeel, twee kinderen kunnen sneller eten dan dat je ze kan pellen, dus Jaap en ik krijgen niet veel garnalen meer binnen, maar het is wel een erg grappig gezicht. En voor wie Luuk een beetje kende snapt dat het met zijn gemiep met eten een wonder is dat hij nu dit soort dingen gewoon wil proberen. Verder is het ijs natuurlijk erg populair, vooral de mangoijsjes met macadamianoten. Ondanks het heerlijke eten hier zijn we wel aan het afvallen, door het warme weer eet je veel kleinere porties en hebben we veel minder behoefte aan snacks. Maar dat kan geen kwaad voor ons 🙂

En wat doen hier nu vooral?
De gemiddelde dag begint rond 6-630, want dan besluit Koen dat het weer tijd is voor een nieuwe dag dus dan mag hij even bij ons in bed drinken en dan staan we op. Na een uurtje of zo komt Luuk ook uit zijn bedje en dan gaan we gezellig samen eten, of lekker buiten op de veranda of binnen aan de eettafel. Zeker nu het wat warmer aan het worden is, en ook vochtiger omdat het regenseizoen voor de deur staat, is het zwembad erg populair, Luuk kan met van die armbandjes het hele zwembad door en Koen proberen we ook zover te krijgen, maar die krijgt dan nog wel erg veel water binnen dus die houden we meestal maar vast. Maar ze zijn geen van tweeen nog bang voor het water.

Verder wonen we op loopafstand van het strand dus daar gaan we ook heel vaak naar toe, mooie zandkastelen bouwen die dan door het water weer weggespoeld worden, of lekker rennen door het zand, en wegrennen van de golven.

Door de week moet ik natuurlijk werken dus dan  zorgt of Jaap voor ze of Yodie, de gastmoeder. Daar leren ze ook de eerste woordjes Engels, vooral Luuk begrijpt al heel veel, alleen hij praat het nog niet zo veel. 

En dan natuurlijk weer een aantal foto’s

Luuk had erg veel plezier met de basklarinet, hij krijgt er zelfs geluid uit

In het zwembad…

lekker buiten spelen met de waterbaan

Weer eens wat anders dan een musje of een merel in je tuin

En het blijven twee prachtige ondeugende boefjes, die jongens van ons

Groetjes uit het zonnige Australie