Door de overstromingen hier was de vakantie een beetje op de achtergrond gekomen.

Maar voor wie ooit deze kant op wil komen, Tasmanie is echt geweldig mooi, het is een eiland ten zuiden van Australia, ongeveer 4 keer Nederland en ook de eerste plek in Australie waar echt steden gebouwd zijn.

In het begin was een strafkamp waar Engelse gevangen naar gedeporteerd werden en onder de meest verschrikkelijke omstandigheden werden vastgehouden. The Gould book of Fish van Richard Flanagan is een prachtig maar bizar boek dat zich in die tijd afspeelt. Natuurlijk zijn we ook naar de overblijfselen van het strafkamp gaan kijken, een enorm complex van middeleeuws aandoende gebouwen, prachig blauwe lucht, mooie grasveldjes, moelijk voor te stellen dat dit ooit een verschrikkelijke plek was om te leven.

Maar het meest prachtige van de Tasmanie is de natuur, allemaal verschillende natuurparken, oerwoud, prachtige watervallen, enorme kliffen en rotsen langs de kust.Je begrijpt de we de meeste dagen al wandelend hebben doorgebracht. En Luuk was gelukkig ineens ook helemaal van het wandelen (in de rugzak wordt hij inmiddels toch wel zwaar) als er maar wat te doen was, hoorde hij waterval dan ging hij erheen rennen, en natuurlijk de trappen of rotsen opklimmen om te zien wat er boven was, of verstoppen en dan pappa laten schrikken om vervolgen weer heel hard naar de volgende boom of bocht te rennen, het was echt heerlijk. Omdat het daar ook wat minder heet was dan in Mackay was het ook makkelijker om langere tochten te maken. Helaas wilde Koen per definitie de verkeerde op, dus die heeft heel veel op de rug gezeten.

Ook hebben we behoorlijk wat dieren gezien, kangaroes, buidelratten, en ook de echidna’s, een soort kruising tussen een stekelvarken en een miereneter, het ziet er uit als een waggelend stekelvarken met een lange neus. Helaas geen Tasmanian devils gezien, maar die schijnen inmiddels ook behoorlijk zeldzaam te zijn.

Verder kan je in Tasmanie heerlijk eten, daar staat het ook om bekend, lekker veel verse vis, zalm maar ook kersen en frambozen, kazen en dat soort dingen. Met het wat minder hete weer heb je ook meer trek om lekker uitgebreid te eten. In Launceston, een stad in het noorden, was er het jaarlijkse food festival, een soort preuvenemint zeg maar, dus daar hebben we ook de meest exotische dingen gegeten. Luuk was helemaal gelukkig want er werden ook poffertjes verkocht (” the world smallest pancakes”).

Maar de nachten waren wel koud, 10-15 graden is echt fris als je 30 overdag en 25 ‘s nachts gewend bent, en dat terwijl het in Nederland natuurlijk nog veel kouder is, je raakt toch wel snel aan de warmte gewend. 

Hier een selectie van de foto’s 

Koen kijkt nieuwsgierig rond vanuit de rugzak

Prachtige kust

Behoorlijk koud openbaar zwembad

Koen wilde af en toe ook wel zelf lopen

Lekker op pad in Launceston

Luuk had zo’n plezier in het wandelen

Maar een mooi strand blijft ook altijd geweldig

Wel vermoeiend hoor, dat wandelen