Sanne en Jaap in Australië

Sanne heeft de uitslag gekregen van het eerste deel van haar Australische huisartsen examen en dat heeft ze in ieder geval gehaald. Dit betekent dat ze op 25 oktober het praktische deel mag doen. De kinderen en ik zijn al langs de cheescake shop gefietst.

Het is lente en alle blaadjes vallen van de boom?!
Vorig jaar dachten we dat de boom doodging maar dit jaar weten we beter. De blaadjes vallen vlak voor de nieuwe blaadjes en bloesem komt, ineens is de boom weer helemaal prachtig.

Het wordt hier nu heel snel warmer, dertig graden overdag en gelukkig nog geen regenseizoen ( al zou de tuin wel wat water kunnen gebruiken). Dus kunnen om zeven uur smorgens kunnen we al lekker buiten ontbijten. Alleen Koen beweerde dat het koud was terwijl het zelfs snachts niet meer onder de 20 graden komt. Vandaar de shawl.

Zoals al eerder opgevallen was loop ik een beetje achter met de blogjes (stom examen kostte toch wel veel tijd) maar hier is het een gewoonte om Kerstmis in de winter te vieren en dat gebeurde dus ook met mijn werk. Maar dan wel met alle stukjes en sketches dus ik moest als non verkleed…..

Een beetje laat maar ik moest van Luuk de foto’s van zijn twee (!) verjaardagstaarten aan iedereen laten zien. Bij deze dus. Voor de zekerheid het is een visjes/zee taart en een viooltaart.

Op Magnetic Island hebben we weliswaar niet gedoken (zicht was matig door winderige dagen voordat we kwamen), het snorkelen was absoluut de moeite waard. Ik hen niet superveel foto’s (zonder lood is het toch niet echt handig stil onderwater hangen en van bovenaf worden foto’s meestal niet echt superspannend :-), maar wil toch wel een paar van de beter gelukte plaatjes delen. Ten eerste, een filmpje van een oogvlekhaai:

De volgende foto is denk ik van een gitaarrog maar ik sta open voor suggesties:

Klein maar niet minder indrukwekkend blijven de naaktslakken (nudibranches), alweer niet zeker wat het precies is, het lijkt wel op een beetje leopard nudibranch maar goed, ook zonder naam is ie mooi, toch?

Tja, de blacktip reefshark van bijna twee meter (althans zo groot leek ie, maar ja, duikers/snorkelaars zijn nog erger dan vissers) staat helaas niet op de foto, de camera niet mee, de inktvisjes zijn niet meer dan schimmen geworden, de starry moray (morene) is niet meer dan een stuk staart:

Het koraal was niet zo kleurrijk, er was ook veel algen en zeegras maar al met al erg mooi gesnorkeld. We gaan hier zeker terug (en er zijn nog heel veel baaien om te onderzoeken).

Ze hebben hier ook echidna, een soort kruising tussen een miereneter en een stekelvarken. Het schijnt familie van het vogelbekdier te zijn. Helaas liet hij zijn neusje niet zien.

Dit zagen we in de zee en omdat we ons afvroegen wat het was hadden we het gevangen in een emmertje. Het was echt raar, de tentakels kon hij naar binnen bewegen en als je hem omdraaide kon hij zichzelf terugdraaien.

Edit: zelf maar gezocht, het is een Chondrophore.

Vanavond gingen Jaap en ik nog even wandelen in het eucalyptus bos. En deze koala wilden we toch even met jullie delen, hij was zo dichtbij dat we hem hadden kunnen aanraken ( maar ze hebben behoorlijk scherpe nagels dus toch maar niet geprobeerd ).

Wow, wat een tropisch plekje. We zitten hier op het strand tegenover ons huisje, Jaap is aan het snorkelen want we zagen net grote schildpadden, en koen en Luuk leven zich uit op het strand. Eigenlijk wil Koen ook snorkellen, althans, hij weigert zijn duikbrilletje af te doen.

Het is hier lente! Ineens is het weer heerlijk warm, ook als de zon onder is en durven de kids weer in het zwembad. Zelfs Jaap of ik durven af en toe al mee. En de bomen in de tuin staan prachtig in bloei!

Tja, we zijn nooit echt enthousiast geworden over het brood hier. En na het bezoek aan Zwitserland werd dat gevoel nog versterkt ( wat een heerlijk vers brood daar ). Dus nu ben ik zelf zuurdesem broodjes aan het bakken. In plaats van gist gebruik je dan een prutje van natuurlijke gisten en bacteriën, je starter. Erg lekker alleen twee keer drie uur gisten is een beetje lastig. En dan heb je ook nog je “starter” die je elke dag water en bloem moet voeren, anders gaat hij dood;-(. Tja, ik ben benieuwd hoe lang ik het volhoud. Maar het is wel lekker.

We zijn een weekendje op pad, deze keer naar magnetic island. Een eiland bij townsville waar er iets raars met compassen gebeurt en dus veel schepen zijn vergaan. Maar de reden dat wij er heen gingen was om koala’s in het wild te zien. En zie hier het resultaat. De foto is met mijn telefoon genomen zonder zoom, kan je nagaan hoe dichtbij we konden komen. En een kleintje in de buidel.